من این روزها

خلاء وجودم را سعی می کنم با این کیک های شکلاتی پر کنم و سکوت را با رویاهای پر سرو صدام.

خواب روزنه ی این روزها برای بیشتر دیدن آنچه دلم می خواهد.

*کرخت و بی انگیزه و تهی ام برای برگشتن. سنگین تر از آنی شدم که بغلم کنی و پرتم کنی توی جریان زندگی. من از تنهایی و تاریکی این روزها مثل سگ می ترسم پس با همه ی سنگینی جسم و روحم  مینشینم روی زمین تا جدایم نکنی از خواب و رویاهام.حتی اگر بازوهام توی این نبرد نا برابر از بیخ کنده بشوند.

** تا به حال از خودت پیش خودت خجالت کشیدی؟ !پس میدونی چه حسی داره! همون حسی که دلت می خواد یه ورزشگاه آزادی با حداکثر ظرفیت تخلیه عقده های فروخورده ش رو نثار روح تو کنه!