دلم میخواهد تا وقتی آسمان این رنگ است غر بزنم!دایورت کنید!

اوضاع فعلی دنیا جایی برای لبخندم نمی گذارد. 

اتوبوسی از روی دخترکی رد میشود. دخترک میمیرد. مسئله دایورت میشود به یک جایی از آناتومی آقایان مسئول.

یک عده کم خرد اوضاع آشفته ی امروز را با دهان گشادشان آشفته تر می کنند.

عده ای همین نزدیکی توی سرما میلرزند. 

عده ای دیگر گرسنه اند. 

عده ای دیگر تر زخم ها و کوفتگی های تازه شان را می شمارند. 

عده ای در حالی که به ریش همه ی ما میخندند یک چیزهایی را از اینجا میبرند آنجا!

عده ای هم این وسط علم و کتل محرم را چراغانی میکنند. 

و هزاران اتفاق احماقه ی تلخ دیگر که قابلیت دایورت شدن به هیچ کجا را ندارند.

بعد من نشسته ام از دلتنگی و تنهایی احمقانه ترم عر عر می کنم که دایورت شدنی ترین دایورتی دنیاست. 

* بیخیال! ولم کن!